ΊΛΙΓΓΟΣ – ΕΜΒΟΕΣ

Ο ίλιγγος αποτελεί έναν από τους συχνότερους λόγους επίσκεψης των ασθενών στο ΩΡΛ ιατρείο. Ίλιγγος είναι η ψευδαίσθηση κίνησης και αφορά το σώμα του ασθενή ή το περιβάλλον. Αυτό εκδηλώνεται με την αίσθηση της περιστροφής του σώματος, της ώθησης, της τάσης για πτώση ή της αιώρησης προς τα πλάγια, εμπρός, πίσω, πάνω ή κάτω στην πρώτη περίπτωση και στη δεύτερη περίπτωση με την ψευδαίσθηση κίνησης του περιβάλλοντος, ενώ ο ασθενής παραμένει ακίνητος.

Στις περισσότερες περιπτώσεις ο ίλιγγος οφείλεται σε διαταραχή του λαβυρίνθου. Ο λαβύρινθος βρίσκεται στο αυτί και είναι το όργανο που ευθύνεται για τη διατήρηση της ισορροπίας, αφού στέλνει στον εγκέφαλο ερεθίσματα για την κίνηση του σώματος σε σχέση με το περιβάλλον. Σε περίπτωση που υπάρχει βλάβη στον ένα ή και στους δύο λαβυρίνθους, οι πληροφορίες που φτάνουν στον εγκέφαλο έρχονται σε αντίθεση με αυτές που προέρχονται από το υπόλοιπο σώμα και έτσι δημιουργείται ο ίλιγγος.

Το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών με ίλιγγο πάσχουν από καλοήθη παροξυσμικό ίλιγγο θέσης, οξεία αιθουσαία νευρίτιδα ή νόσο του Meniere.

Ο Ωτορινολαρυγγολόγος θα προχωρήσει στη λήψη λεπτομερούς ιστορικού, στην κλινική εξέταση, στη νευροωτολογική και ακοολογική εκτίμηση του ασθενούς, στην αξιολόγηση του νυσταγμού, στις δοκιμασίες θέσεως και στη μεθόδευση των εργαστηριακών εξετάσεων, με σκοπό να θέσει τη διάγνωση.

Η θεραπεία του ιλίγγου εξαρτάται από την πάθηση που τον προκαλεί. Μπορεί να είναι φαρμακευτική, να περιλαμβάνει ασκήσεις αιθουσαίας αντιρρόπησης και σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις να είναι χειρουργική.

Στην περίπτωση του καλοήθους παροξυσμικού ιλίγγου θέσεως η θεραπεία πραγματοποιείται με την εκτέλεση χειρισμών επανατοποθέτησης ωτοκονίας, που στοχεύουν στην απομάκρυσνη των ωτολίθων από την παθολογική θέση στην οποία προκαλείται ο ίλιγγος και στην αποκατάστασή του.

Οι εμβοές (βουητό στα αυτιά) είναι η αντίληψη ενός ήχου, που δεν υπάρχει στο περιβάλλον. Διακρίνονται σε υποκειμενικές, όταν τις αντιλαμβάνεται μόνο o πάσχων και σε αντικειμενικές όταν τις ακούει και ο παρατηρητής. 

Οι εμβοές δεν αποτελούν πάθηση, αλλά σύμπτωμα. Μπορεί να οφείλονται σε παθήσεις του αυτιού (απόφραξη από κυψελίδα, ωτίτιδα, ακουστικό τραύμα, νόσο Meniere, ωτοσκλήρυνση, βαρηκοΐα) και σε άλλες παθήσεις του οργανισμού και καταστάσεις όπως ο πυρετός, η υπέρταση, η αναιμία, ο σακχαρώδης διαβήτης, οι παθήσεις του θυρεοειδούς, η κατάθλιψη και άλλα νευρολογικά, ψυχιατρικά, μεταβολικά και αγγειακά νοσήματα, η λήψη φαρμάκων και οινοπνευματωδών ποτών, η υπερκόπωση και το υπερβολικό άγχος.

Ο Ωτορινολαρυγγολόγος θα λάβει το ιστορικό του ασθενούς, θα προχωρήσει σε καθαρισμό του έξω ακουστικού πόρου αν υπάρχει κυψελίδα και θα διενεργήσει ειδικές εξετάσεις ώστε να αποκαλύψει την αιτία των εμβοών. 

Η θεραπεία, ανάλογα με την αιτιολογία, μπορεί να είναι φαρμακευτική, σε σπάνιες περιπτώσεις χειρουργική, υποστηρικτική, με αλλαγές του τρόπου ζωής (π.χ αποφυγή δυνατών θορύβων, αλατιού και ουσιών όπως ο καπνός, το τσάι και ο καφές, εξοικονόμηση χρόνου για ανάπαυση και γυμναστική) ή με ειδικές συσκευές (π.χ συσκευές ηχοκάλυψης, TRT).